Kindermishandeling is elke vorm van voor een minderjarige bedreigende of gewelddadige interactie van fysieke, psychische of seksuele aard, die de ouder en/of verzorger of andere personen ten opzichte van wie de minderjarige in een relatie van afhankelijkheid of onvrijheid staat, actief of passief opdringen, waardoor ernstige schade wordt berokkend of dreigt te worden berokkend aan de minderjarige in de vorm van fysiek of psychisch letsel.
1. Lichamelijke mishandeling
|
2. Lichamelijke verwaarlozing
|
3. Psychische mishandeling
|
4. Psychische verwaarlozing
|
5. Seksueel misbruik
|
6. Getuige zijn van huiselijk geweld
Toelichting Voorbeelden van het getuige van huiselijk geweld zijn:
|
Het kind niet beschermen tegen de mishandeling door de andere ouder, is ook mishandelen. Er is dan immers sprake van verwaarlozing. Verschillende soorten van mishandeling komen vaak naast elkaar voor. |
Uit onderzoek blijkt dat 120.000 kinderen tussen de 0 en 17 jaar slachtoffer waren van kindermishandeling. Dit betekent:
|
In bijna de helft van de gevallen is sprake van co-morbiditeit: bijna de helft van de mishandelde kinderen is slachtoffer van meerdere vormen van mishandeling. Seksueel misbruik is de minst voorkomende van alle vormen van mishandeling. Naar schatting 2.939 kinderen zijn slachtoffer van deze ernstige vorm van mishandeling en dat is 0,8 op de 1.000 kinderen. De meest voorkomende vorm van kindermishandeling is verwaarlozing, zowel emotionele als fysieke verwaarlozing.
Minstens 50 kinderen per jaar overlijden aan de gevolgen van mishandeling. Dat is 1 kind per week.
Ook zijn er meer dan 100.000 kinderen per jaar getuige van huiselijk geweld tussen ouder en/of verzorger. Ongeveer 90% van de kinderen die opgroeien in een gewelddadig gezin zijn hier getuige van. Ze voelen de spanning, horen de kreten, zien de verwondingen. Tussen de 30% en 40% van deze kinderen wordt bovendien zelf ook mishandeld. Kinderen die thuis getuige zijn van geweld lopen ernstige psychische schade op, 40% tot 60% raakt getraumatiseerd.