De meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling is een stappenplan om alle vormen van huiselijk geweld te voorkomen of te stoppen. De meldcode verbetert de kwaliteit en stuurt aan op handelen van professionals bij signalen van huiselijk geweld. De stappen van de meldcode zijn wettelijk vastgelegd en voor iedere organisatie gelijk en toegespitst per functie.
Het stappenplan leidt u stap voor stap door het proces vanaf het moment dat u signaleert tot aan het moment dat u een beslissing neemt om zelf hulp te organiseren of een melding bij Veilig Thuis te doen. De stappen geven aan wat van u wordt verwacht en hoe u, rekening houdend met uw beroepsgeheim, op een verantwoorde kan handelen.
Stap 1. | Breng de signalen in kaart |
Stap 2. | Overleg met deskundige professional(s) en/of Veilig Thuis |
Stap 3. | Ga in gesprek met de klant(en) |
Stap 4. | Weeg het geweld en/of de onveiligheid |
Stap 5. | Beslis: Zelf hulp organiseren of melden bij Veilig Thuis |
Stappen bij acuut gevaar |
Als zorgen blijven |
|
De meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling is op deze site gespecificeerd in de stappen die worden genomen bij partnergeweld, kindermishandeling en ouderenmishandeling en de stappen die worden genomen bij eergerelateerd geweld en meisjesbesnijdenis. Reden hiervoor is dat er specifieke aandachtspunten gelden indien er sprake is van signalen van eergerelateerd geweld en meisjesbesnijdenis. Ale beschreven meldcodes gaan uit van het wettelijk kader zoals de wet meldcode voorschrijft.
|
Daarnaast geldt de wet voor vrijgevestigde professionals die onder de Wet op de Beroepen in de individuele gezondheidszorg vallen, zoals: artsen, verpleegkundigen, verloskundigen, tandartsen, apothekers, gezondheidszorgpsychologen, psychotherapeuten, fysiotherapeuten, diëtisten, logopedisten, ergotherapeuten, optometristen en laboranten.
Andere beroepsgroepen kunnen ook met een meldcode werken, de organisatie besluit dan om met een meldcode te werken op morele gronden.